Ik ben al lange tijd getrouwd, we hebben 2 kinderen een huis een goede baan. Kortom we hebben het best goed. Allebei hebben we niet veel andere relaties gehad. Ik 2 verkeringen van een paar weken en zij een vakantievriendje. Bij de geboorte van onze kinderen heeft mijn vrouw een moeilijke periode gehad en daarna is er nog weel eens een periode geweest dat ze paniekaanvallen had. Gelukkig goede hulp gevonden en dat heeft echt goed geholpen. Een jaar of 3 geleden kreeg ik erg veel moeite met mezelf en ik als ik er op terugkijk ronduit depressief. Voelde me erg zwak en was daardoor niet erg gericht op mijn omgeving. Mijn vrouw heeft me veel gesteund maar af en toe gaf ze ook wel aan dat ik me er overheen moest zetten om verder te komen. Met wat hulp en dingen opruimen uit het verleden lukt dat steeds beter.
Maar zij heeft een man ontmoet, waarmee het goed klikt.
Op een gegeven moment heeft ze natuurlijk ook besproeken dat ik niet zo met mijn omgeving bezig was. kortom een luisterend oor.
Van het een kwam het ander. Ik voelde dat er wel wat broeide maar ik voelde mij niet sterk genoeg om daar wat van te zeggen.
Komt nog bij dat ik mij ook wel schuldig voelde vanwege het feit dat ik weinig aandacht had voor haar.
Ik voel me de laaste tijd wat beter, maar het gevoel dat er iets was tussen die man en haar liet me niet los.
Ik heb in haar telefoon gekeken en blijkt dat ze af en toe seks hebben. Ik voel me erg veraden, maar ik voel me ook erg schuldig omdat ik het ook in de hand heb gewerkt.
Ik heb niet het idee dat ze van me af wil, Ik wil dat ook niet, maar het is meoilijk om dit allemaal voor me te houden.
Het ene moment wil ik er wat van zeggen maar het andere moment vind ik dat we het fijn hebbebn samen (we hebben ook best vaak lol) En dat ik haar dat plezier dan maar moet gunnen.
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.