Al jaren heb ik een open relatie met mijn man, en ik zou het niet anders willen. We ontmoetten elkaar toen we nog tieners waren, en eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat we zoveel jaar later nog samen zouden zijn. Maar dat zijn we, en dat komt doordat we elkaar de vrijheid geven om ook op anderen verliefd te worden.
Een paar jaar geleden kwamen we Edith en Stephan tegen, een ander stel dat net als wij openstaat voor nieuwe ervaringen. Wat begon als een onschuldige uitnodiging voor een etentje, eindigde in een diepe, intieme band. Sindsdien zien we elkaar regelmatig, zowel met z’n vieren als in tweetallen. Voor mij is dit geen kwestie van vreemdgaan, maar juist een manier om ons huwelijk te verrijken.
Jaloezie? Natuurlijk voel ik dat soms, maar ik heb geleerd dat het een emotie is die je kunt temmen. Mijn man is nog steeds de persoon van wie ik het meest hou, maar ik gun hem ook zijn momenten van geluk met Edith. En hij doet hetzelfde voor mij met Stephan.
Deze manier van leven heeft ons zoveel gebracht. Ik voel me vrij en gesteund in mijn keuzes. Onze relatie is hechter dan ooit omdat we volledig open en eerlijk naar elkaar zijn. We hebben geen geheimen, en dat is zoveel krachtiger dan angst of onzekerheid.
We dromen er zelfs van om samen met Edith en Stephan een horecazaak in Zuid-Europa te beginnen. Het voelt alsof ons geluk alleen maar groter wordt, en ik kan me geen betere manier voorstellen om het leven te vieren dan met deze drie mensen aan mijn zijde.