Aangenomen wordt, maar de meningen verschillen hier en daar, dat mensachtigen ongeveer 4 tot 5 miljoen jaar geleden tot ontwikkeling kwamen. Via een lange evolutionistische weg, die redelijk vaag is, ontstond omstreeks 35.000 jaar geleden de situatie waarin Homo Sapiens Sapiens, als enige mensensoort ‘overleefde’. Het leven van een individu kunnen we opvatten als een biologisch en een sociaal-cultureel proces. Het biologische aspect via de copulatie was oorspronkelijk de enige manier om de genetische voortgang veilig te stellen. Vaak wil het biologische gedeelte van de mens iets anders dan het sociaal-cultureel wenselijke van een bepaalde groep. Seksueel gedrag wordt voor een belangrijk deel bepaald door sociale normen, zeden en definities. Ze beperken ons in onze natuurlijke behoefte maar vormen ook daadwerkelijk ons gedrag.
Vreemdgaan is een ‘poging’ om de ‘biologische wil’ te volgen. Mannen produceren miljoenen zaadcellen. Per ejaculatie zo’n drie tot zes miljoen, o.a. afhankelijk van de omstandigheden. Dit lijkt een verspilling op het eerste gezicht. Een vrouw produceert één eicel per maand. Wie zal van nature het zorgvuldigst een sekspartner kiezen?
Uit recent biologisch onderzoek volgens het rapport ‘Human Sperm Competition: Copulation, Masturbation and Infedility’ van Mark Bellis en Robin Baker blijkt het volgende:
– 6 tot 10% van de kinderen is niet van hun ‘vader’, dus buitenechtelijk;
– minder dan 1% van de zaadcellen van een man is in staat een eicel te bevruchten, de rest is erop gebouwd om het zaad van andere mannen af te weren en te vernietigen;
– een vrouw raakt eerder zwanger van iemand met wie ze een losse affaire heeft dan van seks met haar reguliere partner;
– 4% van de kinderen wordt geboren nadat bevruchting heeft plaatsgevonden na een strijd tussen ‘spermalegers’ van meer dan één man. De zaadcellen van de man strijden met elkaar om de eicel te mogen bevruchten. Daarbij zal de sterkste uiteindelijk zijn doel bereiken, een vorm van ‘kwaliteitsbewaking’, sterke nakomelingen. Bij de strijd tussen meerdere spermalegers van verschillende mannen, bijvoorbeeld bij vreemdgaan, zal deze ‘kwaliteitsbewaking’ een nog hoger niveau bereiken, dus ‘betere’ nakomelingen.
Zuiver biologisch gezien heeft vreemdgaan dus ‘nut’.