Hallo allemaal, ik had nooit gedacht dat ik het zou doen, en toch is het gebeurd. Ik miste iets, de spanning, het gevoel dat ik gewaardeerd werd en dat ik mooi gevonden werd en ik begon met chatten. Heel mijn leven heb ik gelijnd, viel niet mee, maar is me wel gelukt uiteindelijk. Toen ik ging chatten op second love vond ik dat allemaal maar flauwekul daar, ik ben een nuchter iemand en vond het chatgebeuren wel grappig.
Ik kwam een aantal mannen tegen en het was leuk om ermee te kletsen, zelfs de erotisch getinte gesprekken voerde ik triomphantelijk met een nuchter lach erbij. Vond het allemaal wel komisch. Toen werd er een berichtje voor me achtergelaten in de mail die mij wek aansprak.
Wel leuk dacht ik, en ik reageerde, hoorde vervolgens niets meer. Later nog eens gereageerd op skype, omdat hij dat adres erbij had vermeld. Toen kregen we skype contact. heel leuk, gezellig en ongedwongen. Niet iemand die het meteen spannend maakte door over sex te praten. We konden overal over praten, ontzettend leuk dus. Na over en weer te chatten, vertelden we elkaar alles. Het gevoel werd steeds hechter en ik had het gevoel dat ik hem mijn hele leven al kende. Onze interesses lagen heel dicht bij elkaar en die klik die er ontstond was heel echt.
We spraken af om een keer wat te drinken. Bij de ontmoeting was het heel spannend, doodeng zelfs. Op een parkeerplaats bij van der Valk. Het gevoel van spanning was heerlijk, het klikte meteen tussen ons, heel apart voelde het. We zoenden, en vanaf dat moment smsten en mailden en skypede we maar raak. Afspreken was heel moeilijk, want hij was altijd thuis en zijn vrouw ook. Ik kon makkelijker van huis weg. Zo hecht was het thuis ook allemaal niet, we hebben het niet slecht, maar echt samen hebben we ook niet veel.
We gaan allebei onze eigen gang en onze interesses liggen ver uiteen. Nu ben ik dus op het punt beland dat ik het heel erg moeilijk vind om mijn vriendje te missen, ik ben echt ontzettend veel om hem gaan geven en ik wil hem het liefst nooit meer kwijt. Maar het verdriet is er niet minder om. Ik zou het liefst met hem mijn leven delen, en ik weet dat ik dat niet van hem kan verwachten. Hij ziet dat ik het moeilijk heb, maar kan en wil er verder niks mee omdat hij zijn kids geen verdriet aan wil doen…Ik weet niet wat ik ermee aanmoet, stoppen kan ik niet, wil ik niet, daarvoor zitten de gevoelens te diep, al is dit misschien moeilijk te begrijpen voor iemand die dit niet meemaakt en die het belachelijk vind dat ik dit doe…Daarom zoek ik iemand die me begrijpt en die misschien in hetzelfde schuitje zit, zodat we er misschien over kunnen praten en elkaar er doorheen kunnen slepen. Laat iets van je horen als dit verhaal je aantrekt of je het ook zo voelt…
Ik weet precies hoe je je voelt…
Heb een relatie van bijna 3 jaar ik was nog erg jong dus heb nooit kattenkwaad kunnen doen. Een paar dagen geleden heb ik een jongen gezoend en hij geeft me zoveel aandacht en ik denk de hele tijd naar hem. Ik hou van mijn vriend en wat we hebben is heel speciaal, maar ik mis inderdaad ook die spanning en het flirten en misschien gewoon wat nieuws. Ik weet niet wat ik moet doen. Hoe kan je iemands hart breken? Ik weet zeker dat hij helemaal kapot gaat.
My to. Wist niet dat ik kon. Deel graag mijn verhaal
Het kan mijn verhaal zijn. ..zit er midden in..maar hij kiest voor zijn veiligheid, mis hem ontzettend maar begrijp hem ook
Ik ken dat gevoel. Na 7 jaar is ’t nu bijna 2 jaar over, maar ik kan hem nog altijd niet vergeten.
Hey hoe is t nu met je? Ik zit sinds kort in die situatie. Mssn kan ik wat van je leren?
Hoi sasje
Ik zie dat je bericht al,wat jaren geleden is. Maar ik zit sinds kort in ook deze situatie en zoek eigenlijl soort praat maatjes die in de zelfde situatie zitten.
Gr petra
Hoe is het met jou Sas
Mijn vriend is net vreemd gegaan afgelopen weekend. Hij zegt dat hij van mij houdt, maar dat hij iets mist. Ik voel me diep gekwetst en weet niet wat ik moet… We woonden net 8 maanden samen. Iemand tips? Ik kom er maar niet uit..
Vraag uit WAT hij mist bij je…spanning. bepaalde sexuele handelingen die jij niet doet of hij niet bij jou mag doen…speeltjes..standjes..etc.?
Sterkte
O meis had ook mijn verhaal kunnen zijn.
Alleen ben ik degene die getrouwd is met een alcoholist.
Ben een afaire begonnen via internet,met een jongere man.
Gewoon omdat ik geen aandacht krijg.
Sex kan mijn man niet meer,ik had er ook geen behoefte aan.
Tot nu .
Ik wil graag gedachten met je wisselen .,
Want ik weet het ook niet meer.
Zit er veel te diep in
Hoop van je te horen
Groetjes M
Is er een manier om met elkaar in contact te komen? Ik lees hier zoveel wat me aanspreekt… zou graag in contact komen. Het is iets wat je met niemand in je omgeving kunt bespreken… dus als het misgaat, is er niemand die je kan helpen.
Ik zoek ook iemand om mee te praten
je leeft maar 1 keer…. dus je wilt wel eens wat meemaken toch?
Monogamie zie ik als iets van onze cultuur…. daar kun je je natuurlijk aan houden maar je kunt ook je eigen leven leiden. En genieten zoals je graag doet.
Het is toch vreemd dat je als je nog vrij jong bent voor iemand kiest en daar dan je hele leven mee deelt. dat kan goed gaan maar je kunt ook juist elk anders ontwikkelen. uit elkaar groeien en toch ook weer zo veel samen hebben beleefd dat je elkaar niet los laat.
Maar een groot hart heeft meerdere kamers en dan kan er toch ruimte zijn voor iemand anders… emotioneel en ja, dan kan er ook sex van komen.
Ik zie daar niet echt een probleem in…. wees discreet en geniet van wat het leven brengt.
je kan slechts één liefhebben maar met meerdere vrijen. De keuze ligt bij jou of je je lief wil verliezen door wat lichamelijk genot of spannende emoties. Als je verliefd wordt op een ander, een menselijke variant van bronstigheid bij de dieren, wordt het tijd dat je je primaire relatie (die met je liefste) gaat aanzwengelen en onderhouden. Zo zie ik het en ik heb ervaring.
,
hoi hoi, nou ik zit in het zelfde schuitje..
ik kan mijn maatje ook niet meer missen,we kennen elkaar nu al 5 jaar..soms is het even stil tussen ons, omdat hij even alles op een rijtje moet zetten en dan tja begint het weer..
ik vraag me ook af hoe we in contact kunnen komen..er is ook zowel van mijn kant wat me aanspreekt om met iemand iets te delen.
meid hou je taai!
Ik sta, als single man, aan de andere kant van het verhaal met een getrouwde vrouw en aan de vooravond van wat ik vermoed gaat uitlopen op een soortgelijke situatie…
Afgelopen zaterdag, na elkaar enkele weken te kennen via chat, heb ik haar ontmoet voor een drankje. Erg gezellig, daarna een kleine wandeling, ze zoende me heel opeens en erg intens, ik kon er niets aan doen en ging erin mee, wetende dat ze getrouwd is.
Morgen zien we elkaar voor sex. Ik heb geen idee of ik hier nu wel of niet in mee zal gaan. Zij heeft kinderen en ik weet maar al te goed hoe dramatisch een evt. scheiding zijn kan voor kinderen, been there, done that.
Enfin, sorry dat ik je draadje kaap voor mijn verhaal.
Veel sterkte met de situatie en als ik je een tip mag geven: kies wat het beste voor jouzelf is, wees egoïstisch! Heb ik ook gedaan toen ik verkoos te scheiden en dat is de beste beslissing van mijn leven geweest.
Live your life, not somebody else’s…
Louise,
Ik ben ook zo’n getrouwde vrouw die een “internet” relatie heeft met een andere man. Het is zo’n verrijking van mijn leven. Ik kan hem en hij kan mij zo intens opwinden, dat het lijkt of we echt bij VanderValk elkaar beminnen. Het is inmiddels een verslaving geworden om te kijken of er al weer een berichtje is. En als dat er is, dan komt er een warme gloed door mijn hele lijf, die af en toe gewoon lekker pijn doet. Het terugschrijven is dan soms oneindig lang, omdat dat het gevoel geef dat ik “bij hem ben” als ik mijn gevoelens en verlangens voor hem opschrijf. En het antwoord van hem daarop is dan altijd weer een reden om weer te schrijven. Soms een hele dag door als we tijd hebben. Ik ga soms ‘snachts mijn bed uit omdat ik niet kan slapen van het denken aan hem, schrijf dan mijn gevoelens in een mail en kan dan daarna pas weer slapen. Belachelijk, want we zijn allebei 40-ers met een gezin, een liefdevolle parner en een meer dan goed leven. Maar …. we genieten er allebei van en denken nog niet aan stoppen. Onze enige grens is: we gaan elkaar niet in ’t echt zien, want dan staan alle sluizen open en moeten we een heleboel mensen ongelukkig maken.
Heel veel liefs allemaal! Ik ben er zo gelukkig mee.
Het woordje vreemdgaan heeft onterecht een negatieve klank, want vrijwel alle(getrouwde vrouwen) hebben een huwelijk dat ondanks veel inspanningen is vastgelopen en inderdaad kinderen kunnen een beletsel zijn. Je zelfbeeld is ook slecht en er zijn dan veel spanningen. Dan is het heel normaal dat je voor de minst slechte(en echt goede is er niet) oplossing kiest. Je zoekt eerst naar een man die je aanvoelt en die je begrijpt, waarbij je je hart kunt luchten. Of die wel of niet getrouwd is speelt niet altijd een rol. Bij voorkeur een oudere man met levenservaring. Dus geestelijk klikken is het belangrijkste en dat kun je al een beetje inschatten door eerst langdurig te chatten of te schrijven. Maar we moeten er niet om heen draaien als vrouw wil je ook begeerd en bewonderd worden. Ik heb zelf meerdere ervaring opgedaan en als ik de man voor het eerst ontmoette wilde ik ook met hem naar bed, want juist uit de manier waarop hij met intimiteit omgaat, of zeg maar vrijen, blijkt of hij echt meent wat hij zegt. En ik vind het heerlijk om weer seksueel verwent te worden en begeerd, daar ben ik vrouw voor. Niet alleen om het huishouden te doen, kinderen te krijgen en als een soort genotsgevoel zonder tederheid door het leven te gaan.Het heeft mijn leven nieuwe impulsen gegeven en ook mijn huwelijk is weer draaglijk geworden. Ik heb nu 1 vaste vriend, die ik een paar maal per jaar zie en dan gaan we uit, maar het grootste deel van zo’n weekend brengen we dan vrijend door. Is dit een optimale situatie? Nee dus, maar soms moet je met minder genoegen nemen en dit leven bevalt me uitstekend. Ik beschouw het als een soort therapie. Ik heb ook een paar vriendinnen die ook een minnaar hebben, dus zo vreemd is het niet. Maar er wordt natuurlijk niet veel over gepraat, dus lijkt het net of het maar soms gebeurt. Kijk in een beetje groter hotel maar eens goed om je heen, dan leer je snel stelletjes herkennen die elkaar in het geheim ontmoeten.
Voor mij is er ook seksueel een wereld opengegaan en ik voel me meer op en top een vrouw, waardoor mijn man ook anders naar me is gaan kijken en meer respect toont. Dus het heeft een goede uitwerking.
Hoewel de klik en de vriendschap voor elkaar bij mijn minnaar de hoofdzaak is en de seks een gevolg, wil ik het niet meer missen. Samen met hem doe ik dingen, waarvan ik dacht dat die alleen in erotische films bestonden.
Louise
21 februari 2016 at 14:16
Louise,
Ik ben ook zo’n getrouwde vrouw die een “internet” relatie heeft met een andere man. Het is zo’n verrijking van mijn leven. Ik kan hem en hij kan mij zo intens opwinden, dat het lijkt of we echt bij VanderValk elkaar beminnen. Het is inmiddels een verslaving geworden om te kijken of er al weer een berichtje is. En als dat er is, dan komt er een warme gloed door mijn hele lijf, die af en toe gewoon lekker pijn doet. Het terugschrijven is dan soms oneindig lang, omdat dat het gevoel geef dat ik “bij hem ben” als ik mijn gevoelens en verlangens voor hem opschrijf. En het antwoord van hem daarop is dan altijd weer een reden om weer te schrijven. Soms een hele dag door als we tijd hebben. Ik ga soms ‘snachts mijn bed uit omdat ik niet kan slapen van het denken aan hem, schrijf dan mijn gevoelens in een mail en kan dan daarna pas weer slapen. Belachelijk, want we zijn allebei 40-ers met een gezin, een liefdevolle parner en een meer dan goed leven. Maar …. we genieten er allebei van en denken nog niet aan stoppen. Onze enige grens is: we gaan elkaar niet in ’t echt zien, want dan staan alle sluizen open en moeten we een heleboel mensen ongelukkig maken.
Heel veel liefs allemaal! Ik ben er zo gelukkig mee.
Hoi, ook ik ben getrouwd en heb twee jaar geleden een man leren kennen via de site gleeden. Wij zijn beginnen te chatten en hadden meteen een klik , maar wij durfden níet goed íets af te spreken. Na ongeveer twee maanden hebben wij dit toch gedaan en …. het was meteen raak alsof wij elkaar altijd al kenden. Wij zagen elkaar een keer om de drie weken , een hele dag . Hij is ook getrouwd. Maar had nog geen kinderen, ik wel . Na ongeveer een onvergetelijk jaar samen , vertelde hij mij dat zijn vrouw zwanger is, maar dat zou tussen ons niets veranderen . Maar ik wist jammer genoeg wel beter . Hij is veel te lief en goed . Zijn dochter is geboren begin van dit jaar en sindsdien hebben wij elkaar niet meer gezien . Hij schrijft mij nog wel iedere dag maar…. Pffffffff ik mis hem enorm , hij was mij maatje mijn zonnetje mijn alles. Ik begrijp heel goed dat hij andere prioriteiten heeft en ik zou hem nooit vragen om zijn vrouw te verlaten voor mij . Maar ik mis hem, ons enorm . En ik kan er met niemand over praten
Ik herken veel in de verhalen. Ben getrouwd met een man met autisme. Hij leeft erg in z’n eigen wereld. Ook heb ik een lieve vriendin. Met haar man kan ik het goed vinden en we begonnen steeds meer te praten. Hij begreep mij. Beschermde me. Vond me mooi en kon zo blij zijn als hij me zag. We kregen zo’n band wat ik nooit meer kwijt wilde. Maar er groeide ook lichamelijke behoeften. Het begon met een knuffel. Maar het gevoel werd intenser. Ik voelde me zo schuldig voor m’n vriendin. Dat heeft me ervan weerhouden om verder te gaan… Lichamelijk. Ze is er achter gekomen dat we zoenden. En niet zonder elkaar konden. We hebben besloten om te stoppen. Om voor onze eigen partners te gaan. En voor onze kinderen die we beiden hebben. Maar ik mis hem zo. We zien elkaar nog wel maar moeten ons normaal gedragen. Geen diepe begripvolle gesprekken. Geen knuffels. Het doet zo’n pijn. Maar iets stiekem doen doet ook zo’n pijn. M’n vriendin is er kapot van. Toch wilde ze ons vergeven. En daarom wil ik verder zonder haar nog eens pijn te doen. Maar het is soms zo vreselijk moeilijk. Ik genoot zo van dat stukje pure liefde en pure aandacht. Ik hoop dat het slijt en een plekje krijgt.
Hoi,
Ook ik ben getrouwd en mijn vrouw is ernstig ziek.
Ik kon ook heel goed praten met de vriendin van mijn vrouw.. Nu spreken we elkaar nooit meer ,want mijn vrouw kwam achter onze gespreken .
Ze weet niet van de knuffels en geborgenheid wat die vriendin en ik samen hadden.
Nu mis ik onze lieve gesprekken en knuffels.
Kan haar ook niet vergeten , maar mis echt een maatje een schouder een aai op mn koppie.
Goh Onrust,
Ja, ook dat herken ik. Mijn man is ook jarenlang ernstig (psychisch) ziek geweest. Nu gaat het beter, maar in die ziekteperiode had ik ook zo’n behoefte aan een paar warme armen om me heen. Je voelt je zo eenzaam omdat de partner zo ziek is en je steun moet onvoorwaardelijk zijn dan. Maar de behoefte aan het lijfelijke begripvolle contact met iemand is dan enorm. Gek genoeg heb ik zo’n contact tijdens die heftige periode niet gezocht. Dat kwam pas nadat het ergste voorbij was. Toen kwam er een soort egoïstische bevrijding die ik ten volle op het internet heb uitgeleefd. Dat kan naar wens al dan niet anoniem, zoals hier en dat kan ook een troost zijn. Vind je iemand die jou op die manier kan troosten en “aanraken” en opwinden, dan is dat ook een verrijking van je leven, zeg ik uit ervaring.
Veel geluk nog en ga ervoor. Jij bent een mens en je hebt recht op een “compleet” leven.
Ook ik mis mn maatje. Heb een maand of 8 intensief contact gehad met hem. Ook op seksueel gebied intens en opwindend. Het werd te emotioneel voor me en hij heeft daarom een einde gemaakt aan de relatie. als gevolg dat ik nu in een scheiding lig omdat ik gewoonweg niet gelukkig meer ben in mijn huwelijk. Het ergste van alles is dat hij gewoon in de tijd dat hij de relatie eindigde al bezig was met een ander. Ook hij ligt nu in scheiding btw. Ben zo diep gekwetst door hem dat ik me geen raad meer weet. Pijnlijk is ook dat we collega’s zijn.
Ooo, wat klinkt dit allemaal bekend. Ik ben dus niet de enige dame die zich door een ware golf van verdriet heen spit. Ik ben gescheiden en heb via SL een leuke maar getrouwde man leren kennen. 3 maanden om de week intens en fysiek contact gehad. We werden verliefd op elkaar. Not done bij een SL. Het werd hem teveel. Nu heeft hij besloten om vooralsnog focus op huwelijk en werk te leggen. Deur staat op een kier, hij wil er eerst zelf uitkomen. Ik voel me nu zo gebroken, maar ben mij er ook van bewust dat dit niets kan worden. Hij zal nooit voor mij kiezen. Er zit niets anders op dan nu heel veel huilen, alles eruit gooien en mijn leven hervatten. Hoe hard en pijnlijk dit nu ook is……..
Mijn tip: ga geen SL of minnares leven aan… die spanning, kick en adrenaline is maar voor even. Dat is het moment op zich. Wat daarna komt, dat is niet te beschrijven. Zo pijnlijk. De dip die je dagen erna voelt. Het bij hem willen zijn, heel jouw lichaam en geest verlangt naar hem maar het is niet mogelijk. O zo’n pijn, zo’n pijn doet dat. Ik wil dat niet meer mee maken. Het is het mij niet waard al die pijn.
Ik heb daarom ook besloten om helemaal met hem te kappen, ookal vraagt hij mij weer. Gewoon omdat ik het geestelijk niet aan kan en alles weer van vooraf aan opnieuw begint. Nee, ik wil dat niet meer meemaken.
Ben je nog verdrietig ? Is het echt over?
Ik heb een man leren kennen dat is een collega van mijn man hij is bijna 20 jaar ouder. Maar god wat is die aantrekkingskracht groot. Hij vraagt me om naaktfotos als voorproefje moet ik dat doen?
Geniet van de aandacht en spanning, maar laat je niet verleiden tot delen van intieme foto’s. Te vaak wordt dat tegen je gebruikt als het ‘wat minder’ wordt.
Ook ik ga vreemd met een net getrouwde man… Ik ben 3 jaar getrouwd inmiddels en nooit gedacht dat ik het zou doen. Zoals bij elke affaire waarover ik heb gehoord of gelezen, zijn er gevoelens ten tonele gekomen. Niet alleen bij mij. Ook ik mis hem in de weekenden en de dagen dat ik m wel zie, maar niet kan zien buiten werk om… Help!!
Ik ben getrouwd.. heb 2 kids..
ben al dik 15 jaar samen..
Ook ik leerde een vrouw kennen ze is nu 35 en ik 32.
Leerde haar kennen via internet en ook zei was en is getrouwd en 2 kids.
Leerde haar in 2012 kennen en zagen elkaar 1 a 2 x per maand.. uitgegroeid tot een zeer diepe en hechte band.
Kan t niet beschrijven wat ik voor haar voel en dat is wederzijds.
Slopend.is t en ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen..
Ja, ik ben ruim 40 jaar getrouwd. Toch heb ik een mooie jonge vrouw leren kennen waar ik mij hart aan verloren heb. Het is moeilijk.. Voor haar en voor mijn partner. Mijn vrouw waardeer ik vanwege het feit dat zij een goede moeder is en was voor mijn kinderen. Toch is dat niet voldoende voor mij om echt van haar te houden en lief te hebben. Ik voel me daar best wel schuldig onder…. Bij mijn vriendin, die ik nu meer dan drie jaar ken, voel ik me goed. Goede gesprekken en goede sex. Ik hou oprecht van haar… Maar een eventuele scheiding van mijn partner kan ik niet aan. Zij verdiend dit niet, Ik verkeer echt in een dilemma. Sex met mij huidige partner speelt sinds ruim 3 jaar niet meer. Ik weet echt niet hoe het nu verder moet. Ik zou echt zeggen, begint eer men bezint…..
Bezint eer men begint bedoel ik natuurlijk. 🙂
Hier in z.on zelfde situatie alleen is mijn huidige relatie oke. Eihwnlijk moet je een relatie niet oke vinden maar weet niet wat ik mis. Vaker met mijn minaar gestopt maar toch steeds weer contact gezocht. Nu lijkt het definitief over. Hij heeft ook gezegd dat zijn gevoelens voor mij minder heftig zijn dan een jaar geleden omdat we elkaar ala zo lang niet meer gezien hebben. Maar waarom.zijn ze bij mij dan wel zo heftig? Ben ik bang om los te laten van iets wat al eigenlijk al heel lang niet meer is? Hecht ik te veel waarde aan een bepaalde vriendschap? Of is dit een vlucht vanuit mijn huidige relatie? Pffff ik weet het niet meer hoor.
Ja, je mist iets. Maar kom er maar achter.
Het verdriet is slopend. Vreemde is, dat mannen op een zeker moment toch de deur dicht doen, ‘met name als het dichterbij komt; er liefde in spel is. Zegt een man toch sneller dat ie niet van 2 vrouwen kan houden. Veel vrouwen kunnen dat juist wel
Ik vraag mij weleens af, zou zo’n man dan uiteindeljk wel echt trouw zijn? Of uiteindelijk toch weer een beetje liefde zoeken buiten de deur?
En hoe goed kun je binnen een relatie trouw zijn, als je geen of nauwelijks sex meer hebt?
Zoek jij niet iets nieuws mmm
Hoi,
ik zou graag in contact komen met iemand die hetzelfde meemaakt als ik. Ik heb nu inmiddels 7 jaar een relatie maar kwam er achter dat zij is vreemdgegaan. Deels omdat we kinderen hebben wilde ik de relatie niet eindigen met haar. maar ik heb nu een oudere vrouw ontmoet die heel nuchter in het leven staat. Ik ben stapel verliefd op haar. maar zie mezelf ook wel met haar in een relatie. Ze heeft haar eigen relatie net beëindigd vanwege mij, omdat ze bij mij wilt zijn. maar ik houd wel van mijn vrouw. zou graag met iemand praten over mijn situatie… alvast bedankt.. groetjes